Jeden do jednego jak dwie krople wody

Jedyna różnica tkwi w planie lekcji mojego syna, tutaj wkrada się małe zróżnicowanie dla nas siedzących w domku choć powtarza się cyklicznie czyli co tydzień. Teraz kiedy wciąż dochodzę do siebie po niecnym ataku grypy na mój organizm oraz ze względu na ochłodzenie i co tu dużo gadać brzydką pogodę - siedzimy z Tosią w domku. Co tu robić cały dzień ? Trzeba to wszystko dobrze zorganizować żeby się dobrze bawić i żeby godziny nie wlokły się w nieskończoność. Z tym drugim nie ma żadnego problemu bo mijają zastraszająco szybko ciągnąc za sobą kolejny dzień ... A co do zabawy, gaworzymy sobie, przewijamy się, spędzamy miło czas przy najlepszym przyjacielu Tosi i .... łapiemy słońce na zdjęciach !!!!

Kiedy nieoczekiwanie moje maleństwo zaśnie w dzień, wtedy wymyślam niekonwencjonalne dania czyli takie, które również będę mogła zjeść, piorę, prasuję, czytam co pięknego znowu stworzyłyście, widziałyście lub co pysznego przygotowałyście. Taka prawdziwa chwila dla mnie przypada na 6.00, wtedy wymykam się z łóżka, obmywam się ze snu i choć na chwilkę zatapiam w swoich papierach i rozgrzebanych robótkach. Kiedy Tosieńka się budzi, pozostaje cała do jej dyspozycji ;-) Ot moja słodka codzienność...nie zamieniłabym jej na żadną inną.
Pozdrawiam Was serdecznie, Ewa