Babcia i Dziadek
Już nie pamiętam
kiedy spacerem
po kątach domu się przechadzałam
tego co dzieckiem
miło wspominam
i do pamięci często przywracam.
Tętniący życiem
wnucząt i dzieci
w dźwiękach pianina i śmiechu
gdzieś przed oczyma
jak klatki filmu
nie sposób złapać oddechu.
A serce staje
wciąż ze wzruszenia
widząc te słodkie chwile
łza w oku drąży
swoje przestrzenie
na te wspomnienia miłe.
Pozdrawiam wszystkie Babcie i wszystkich Dziadków
Ewa
Masz przepiękne zdjęcie. Moch dziadków zdjecia poginęły w czasie powstania. Taka szkoda.
OdpowiedzUsuńAleż pięknie napisane!!!
OdpowiedzUsuń