nowy

Najpierw, zupełnie przypadkowo znalazłam go na internecie i po przeczytaniu opisu na filmwebie postanowiłam go obejrzeć....za kilka dni pojawił się w telewizji polskiej...film o uczuciu, które każdy chciałby przeżyć. źródło  Film ten to bardzo wzruszająca opowieść o młodzieńczej miłości, która za sprawą swojej siły przetrwała wiele lat zanim mogła prawdziwie rozkwitnąć. Ale to nie koniec wzruszeń moje Panie. Film jest przedstawiony w formie retrospekcji wydarzeń zapisanych w pamiętniku. Łączą się tutaj rzeczywistość z przeszłością czego celem jest odbudowanie tych wszystkich przeżyć w głowie pewnej kobiety. Choroba Alzheimera spowodowała, że nie pamięta swoich bliskich, nie rozpoznaje swoich dzieci ani ukochanego męża. Aby sprowadzić ją choć na chwilę z tej drogi zapomnienia, jej mąż przeprowadza się do domu opieki w którym mieszka i zaczyna czytać jej książkę. Opisuje ona ich losy, jest formą pamiętnika, który okazuje się być narzędziem i lekarstwem pomagającym odbudować w głowie żony

Jest taki dzień,  tylko jeden, raz do roku .... Słowa piosenki Czerwonych Gitar śpiewanej raczej przy okazji Świąt Bożego Narodzenia ... ale jakże adekwatny dla dzisiejszego,mojego jedynego dnia w roku Bardzo lubię ten dzień i choć często wypada w tygodniu, staram się aby był inny niż wszystkie. Tym razem było podobnie - nie mogłam pozwolić aby wpasował się w zwykły tydzień i przeminął bez śladu. Postanowiłam podkreślić go małą ucztą rodzinną a jak na ucztowanie przystało, przygotowałam małe co nieco do jedzenia. Nie była to wyszukana kuchnia, smakowała jednak wyśmienicie. To co szczególnie chciałabym polecić to był SERNIK. Jestem fanką tego ciasta i cały czas poszukuję przepisu idealnego ! Ostatnio na blogu PISTACHIO pojawił się jego przepis ( klik ). Jest pyszny !!! Zrobiony z niemielonego sera białego, na maślanym spodzie- jednym słowem idealny przepis na każdą domową imprezę a tym bardziej na zbliżające się Wielkanocne Święta. Dzisiaj nie mogło zabraknąć również moich ukochanych kw

Ikeę bardzo lubię odwiedzać, przebywając tam czuję si jakbym przebywała w innej czasoprzestrzeni,każdy zakątek tego sklepu działa na mnie bardzo stymulująco. Czasami z nadmiaru wrażeń zdarza mi się stracić głowę,biorąc jednak tą ewentualność pod uwagę -lista zakupów ratuje mi życie.Nie robię nieprzemyślanych zakupów bo bardzo tego nie lubię, kiedy jednak nadarza się okazja często naginam swoje reguły do sytuacji.Tak było właśnie tym razem. Początek lutego obfitował w Ikei w wielkie obniżki cen. Ja nie śledzę tego na bieżąco więc jechałam tam zupełnie nieświadoma i nieprzygotowana. Na miejscu okazało się, że wiele rzeczy uśmiechało się do mnie machając mi przed oczami ofertami nie do odrzucenia. Napakowałam wózek, śmiałam się sama z siebie, że nigdy mi się to nie zdarza a tu proszę, zawsze musi być ten pierwszy raz. Podjechałam do kasy  tutaj nastąpiła wspomniana w tytule IRYTACJA !!! Z pełnego koszyka zostało raptem parę rzeczy...powód ? źródło Lampka z końcówką USB do komputera,dostęp

Mam mieszane uczucia po obejrzeniu tego filmu choć jego tytuł był dla mnie wielką nadzieją na spędzony fajnie czas. źródło Wiedziałam, że odpowiedzi na to pytanie nie znajdę ale myślałam,że może nakreśli on jakiś mechanizm, sposób jak go w ogóle gonić. Idea tego filmu była fajna ponieważ tak naprawdę w dość przerysowany sposób pokazuje niejednego z nas. Działamy często jak zaprogramowani, od samego rana do późnego wieczoru funkcjonujemy według wytycznych, punktów, list, które sobie sami tworzymy a co za tym idzie, tak samo się zachowujemy. Mam wrażenie, że weekend wyzwala nas z objęć pewnego schematu żeby wejść w niego już w poniedziałek. W ten właśnie sposób, dokładnie tak sam funkcjonuje Hector, główny bohater. Jest psychiatrą, którego misją jest wyciągać ludzi z depresji i pokazywać im jak żyć, żeby być szczęśliwym na swoją miarę. Cóż, Hector zauważa,że nie potrafi dać z siebie tyle ile by chciał, co gorsza, jego serce zaczyna wypełniać swego rodzaju irytacja i nerwy na to jak on sa

Zachwyciłam się tym co zobaczyłam w jednym z kontenerów sklepu KiK !!! Lubię tam zaglądać i szperać bo często znajduję rzeczy o których kupieniu długo rozmyślałam ale z racji ceny nigdy na zakup się nie zdecydowałam, lub przeceny, których nie sposób sobie wyobrazić. Tym razem mnie zamurowało kiedy zupełnie przypadkowo weszłam do KiK`a i przechadzając się między regałami, zwróciłam uwagę na jakieś kolorowe drobiazgi. Kiedy skupiłam się na tym obrazie bardziej, zwróciłam uwagę, że to UCHWYTY DO MEBLI ! I tutaj omal nie padłam gdyż zerknęłam na powalającą cenę 4zł za sztukę !!!! W pierwszym momencie troszkę byłam oszołomiona a przed oczami zaczął przewijać się film z uchwytami oglądanymi niejednokrotnie na stronach internatowych gdzie sztuka kosztowała tyle co tutaj cztery. Potem przypomniał mi się post o metamorfozie mojego sekretarzyka i uchwytach, które do niego kupiłam w TkMaxx`ie i wydawało mi się, że po kilku przecenach były tanie a i tak nie osiągnęły tej zajebistej ceny. Kiedy zob

Zupełnie przypadkowo wpadłam na bloga pewnej francuskiej mamy trójki ślicznych dzieciaków. Jej  blog obfituje w projekty, pomysły i tryska pozytywną energią. Takich miejsc szukam i chyba,mam nawet wrażenie, takie miejsca same zaczynają mnie znajdować. Na czym polega projekt 52 Małe Szczęścia ? To jakby podsumowanie każdego tygodnia ze zwróceniem uwagi na drobnostki, codzienne sytuacje lub najmniejsze gesty jako na Małe Nasze Szczęśliwe Chwile. Jaki jest cel ? Uzmysłowić sobie jak wiele dobrych chwil, tych szczęśliwych nam się przytrafia w tygodniu, w ciągu dnia. Celem jest również to aby tych chwil gdzieś nie zgubić, aby nie zostały zdominowane tą mniej przyjemną stroną życia...albo jeszcze lepiej, żeby uzmysłowić sobie, że tych chwil może być czasami nawet więcej niż tych przytłaczających czego nie potrafimy czasami zauważyć. W imieniu KITOUCHY    zapraszam do zabawy i uwieczniania szczęśliwych chwil ! A może pochwalicie się pod tym postem jak wiele właśnie takich momentów przytrafia

Sernik jest moim ulubionym ciastem ! Może występować jeszcze w konfiguracji z makiem i wtedy jest to dopełnienie szczęścia dla mojego podniebienia. Muszę się przyznać, że kolejną strefą mojego domu,która musi zostać przeze mnie przeorganizowana, poukładana i najprościej mówiąc posprzątana to moje przepisy. Chaos panuje tam okropny!!! Mam ich mnóstwo i to bardzo ciekawych, najczęściej prostych i smacznych ale niestety, zdarza się, że nie potrafię ich wśród mnóstwa papierków znaleźć. Kolejnym powodem jednak do wyszukiwania cały czas nowych przepisów jest też chęć sprawdzenia następnego i jeszcze następnego, sprawdzenia siebie, swoich umiejętności i w ten oto sposób chaos się powiększa...   Dzisiaj chcę Wam zaproponować przepis na tani, prosty i pyszny sernik z twarogu! Oto składniki i bajecznie proste wykonanie. - 1/2 kg sera - 1 szklanka cukru - 3 jajka - 6 łyżeczek roztopionego masła - jeden budyń waniliowy lub śmietankowy - opcjonalnie rodzynki - gdyby był zbyt gęsty,możemy dodać mlek

Po otwarciu drzwi wejściowych przenosimy się do innego świata. Nie znajdziecie tutaj nowoczesności ale i nie zostaniecie przygnieceni i zdominowani przeszłością, ponieważ właścicielka w bardzo delikatny i wysmakowany sposób wypośrodkowała temat. Gościmy dzisiaj w kuchni mojej siostry. Rozkład tego mieszkania nie  jest zachwycający : drzwi wejściowe znajdują się naprzeciwko kuchni do której prowadzi długi przedpokój a pokoje i łazienka to kolejne punkty na trasie do niej. Moja siostra bardzo precyzyjnie przygotowywała się do tej zmiany. Jako, że zbyt wiele nie mogła tutaj zmienić, zdecydowała się na posunięcie, które ożywiło całą przestrzeń nie tylko kuchni ale i przedpokoju. Zdecydowała się usunąć z kuchni drzwi wraz ze ścianą na której były osadzone. Zyskała tym samym otwartą przestrzeń tego pomieszczenia dającą mieszkaniu dodatkową jasność dzięki jej dużemu oknu. Ściana, jak widać na zdjęciu, nie została usunięta w całości. Celem pozostawienia tego kawałka było odizolowanie wizualne

Ciekawa jestem Waszych upodobań i odpowiedzi na zadane w tytule postu pytanie. W mojej głowie natomiast, już od dzieciństwa, funkcjonuje bardzo wyraźnie zapisany schemat. Swego czasu, kiedy byłam jeszcze małą dziewczynką, z moimi rodzicami, dwa razy do roku wjeżdżaliśmy wypocząć. Zimą, w czasie zimowych ferii, spędzaliśmy cudowne dwa tygodnie, latem  kolejne dwa cudowne tygodnie wakacji razem. Góry odwiedzaliśmy zawsze zimą ! Dwa tygodnie w ośnieżonym Poroninie, w domu prowadzonym przez góralską rodzinę serwującą pyszną domową kuchnię - co rano świeże bułeczki a popołudniem wyśmienite ciasto. W domu, którego atmosfery ani zapachu nie zapomnę nigdy...dzisiaj stoi opustoszały, zasypany śniegiem i potwierdza jedynie powiedzenie mojej babci, że wszystko przemija, Bóg jeno wieczny ! Ten mieliśmy tym razem za oknami naszej kwatery, jakby tamten z dzieciństwa przywędrował za nami do samego Zakopanego. Za oknami mieliśmy również tym razem śpiącego rycerza i na wyciągnięcie ręki górkę, która da

Wyrosłam już z podczytywania tygodniowych czy miesięcznych horoskopów, nigdy też nie wybierałam się do wróżki ani nie próbowałam wywróżyć sobie czegokolwiek z kart, zwróciłam jednak intuicyjnie uwagę na pewien artykuł ! Niebawem, bo już 19 lutego rozpocznie się Chiński Rok Kozy. Może nie byłabym tak tym podekscytowana i pewnie nie przywiązywałabym do tego większej uwagi ale po wczytaniu się w cechy nadchodzącego roku, muszę przyznać, że poczułam się podbudowana i usatysfakcjonowana. Dlatego śpieszę aby Wam donieść moje drogie (a może i moi drodzy), że Rok Kozy to rok spokoju, harmonii współistnienia i wyciszenia. W ciągu tego roku, zwrócimy wreszcie uwagę na to co nosimy wewnątrz siebie i na nasze talenty gdyż KOZA patronuje w chińskim zodiaku artystom i kreatywności. To wyobraźnia stanie w tym roku na piedestale a na równi z nią aktywny i pomysłowy człowiek, który w tym roku będzie mógł liczyć na pomyślny dla niego czas. Wreszcie umysł i brutalna siła zostaną wyparte przez intuicję i

Bardzo chciałam sama sobie pomóc i stworzyć nowy, elegancki szablon aby nadać mojemu blogowi nowe życie. Niestety, moja niewiedza w tym temacie spowodowała, że zamiast sobie polepszyć to sobie ....nie polepszyłam ! Co gorsza, po wielu moich ingerencjach w kod, doszło do zmian, których sama nie potrafiłam już naprawić ! I wtedy zrodził się w mojej głowie POMYSŁ !!! Właścicielką tego bloga jest Karolina, młoda, piękna mama dwóch ślicznych chłopców ! Wyobrażam sobie jej pełne zajęć i prac domowych życie gdyż jej synowie to maleństwa wymagające jej ciągłej obecności i opieki. Pomimo jednak życia z maleństwem na ręce i drugim pod pachą, jest aktywną  i pełna zaczarowanych umiejętności blogerką, która stworzyła na nowo moją stronę. Spontanicznie napisałam do Karoliny i zapytałam czy mogłaby mi pomóc ożywić i zreformować mój szablon. Natychmiast podjęła się wyzwania a kiedy dostała ode mnie tzw.wytyczne czy może bardziej moje sugestie, po cichutku jak myszka zabrała się do pracy! Regularnie p

W naszym kraju jest pewna dziwna tendencja na podejmowanie bardzo pochopnych decyzji wprowadzających do naszego życia smutne konsekwencje. Dziedzin tego chaosu jest wiele ale ja zajmę się dzisiaj tą, która jest mi najbliższa czyli szkołą. Nie będę jej komentować ani jej oczerniać ani jej chwalić, będę pisać o języku obcym i jego miejscu w naszym życiu i w szkole. Jestem pokoleniem wszechobecnego jeszcze języka rosyjskiego w szkole. Cztery lata w szkole podstawowej, cztery lata w liceum - znajomość na bardo dobrym poziomie. Czy mnie denerwowała jego obecność w szkole ? Nie, traktowałam go bardzo poważnie jak każdy inny przedmiot, którego się uczyłam. Nagle do szkół wkracza polityka a zaraz za nią angielski ! Zdominował wszystkie poziomy nauczania panosząc się pod etykietą JESTEM PROSTY I NIEODZOWNY - BEZE MNIE NIE ISTNIEJESZ ! Fakt, po angielsku mówi prawie cały świat ale czy my rzeczywiście mówimy po angielsku ? Czy rzeczywiście znajomość angielskiego otwiera nam drzwi do lepszego świa